Najważniejsze cechy
Możliwość anotowania dowolnego tekstu i obrazu
Optymalizacje ułatwiające wykonywanie powtarzalnych czynności wprowadzania danych
Integracja z usługami OCR/HTR, OGC(GIS), IIIF, SPARQL
Wykorzystywanie kontrolowanych słowników
Współpraca wielu użytkowników w trybie rzeczywistym
Trwały dostęp do danych niezależny od używanej aplikacji
Wydajność niezależna od ilości danych
Architektura uwzględniająca interoperacyjność, otwarte standardy i skalowalność
Permalinki do anotacji, stron, miejsc na skanach
Dostosowywalne dynamiczne formularze anotacji
API dostępu do danych. Zbuduj własną aplikację w oparciu o utworzoną bazę danych
Ważne!
INDXR to jednocześnie:
Idea którą można wykorzystać niezależnie od aplikacji w chmurze, dobierając odpowiednie dla siebie i swojego zastosowania, kompatybilne ze standardami danych przestrzennych narzędzia
Platforma usługowa z referencyjnymi aplikacjami internetowymi działającymi w chmurze.
JAK TO DZIAŁA
i czym się różni?
Fundamentalnym założeniem zarówno idei jak i aplikacji INDXR jest wykorzystywanie specjalnego typu danych: geometry, istniejącego obecnie w większości baz danych. To przestrzeń jest elementem łączącym anotacje z obrazami które one opisują. INDXR jest więc specyficznym systemem informacji przestrzennej. Specyficznym dlatego że dotyczy „bliskiej” przestrzeni, a nie jak większość typowych systemów informacji przestrzennej, przestrzeni „dalekiej” czyli geograficznej. Jednakże technologia obsługi takich danych dotyczących bliskiej przestrzeni może być taka sama jak przestrzeni dalekiej. Dzięki temu możliwe jest adaptowanie dowolnych komponentów ogromnego zbioru dojrzałego oprogramowania klasy GIS, zamiast kosztownego i czasochłonnego tworzenia od podstaw całkowicie niezależnych technologii.
Typowy przypadek użycia
Krok 1: Tworzenie repozytorium ze skanami. Jeśli wykorzystywana jest aplikacja INDXR, to skany umieszczane są na platformie INDXR gdzie następuje ich przetworzenie do repozytorium typu kolekcja skanów. Jeśli natomiast wykorzystywane jest inne narzędzie to skany muszą w nim zostać ułożone w odpowiedniej kolejności.
W rezultacie otrzymujemy od tego momentu możliwość przeglądania skanów: na serwerze, przez przeglądarkę, lub lokalnie za pomocą dowolnej aplikacji desktopowej obsługującej dane przestrzenne, lub na serwerze za pomocą dowolnej aplikacji desktopowej obsługującej standard WMS/IIIF, lub na serwerze za pomocą innych aplikacji internetowych obsługujących standard WMS/IIIF
Krok 2: Indeksowanie. Tworzona jest warstwa informacyjna zawierająca anotacje. Strukturę anotacji można samodzielnie modelować. W najprostszym przypadku, w aplikacji INDXR, należy określić zestaw pól opisujących kategorię danych, w tym przypadku miejscowości.
Od tego momentu można rozpocząć indeksowanie.
DO CZEGO
to można wykorzystać?
Indeksowanie czyli niepełnotekstowa transformacja zawartości skanów w treść bazodanową z zachowaniem powiązania między wpisami w bazie danych a ich lokalizacją na skanach materiałów źródłowych. Używana metoda zapisu danych jest niezależna od stosowanej aplikacji. Efektem końcowym są usługi dostępu do obrazów skanów oraz zawartych na nich treści, zgodne z powszechnie używanymi standardami i możliwe do użycia w dowolnej aplikacji.
INDXR wykorzystuje technologie przestrzenne baz danych (typ geometryczny). Może być także postrzegany jako internetowa platforma do wieloużytkownikowej transkrypcji, a następnie publikacji historycznych rękopisów, z zachowaniem powiązania między wpisami bazodanowymi a miejscami na skanach rękopisów.
W przypadku używania przez pojedynczego zaawansowanego użytkownika możliwe jest użycie dowolnej aplikacji desktop obsługującej dane przestrzenne (np. QGIS). Jednak w przypadku mniej zaawansowanych użytkowników, i/lub współużytkowania zbiorów danych (warstw) z wieloma osobami, i/lub w bardziej złożonych projektach, wygodniejsze jest skorzystanie z usługi w chmurze.
